Levendbarende hagedis

Dit zandhagedis vrouwtje (Zootoca vivipara) zat iedere dag te zonnen op een boomstam vlakbij ons vakantiehuisje in Wigny, Belgische Ardennen. Als je heel voorzichtig bewoog kon je steeds dichterbij haar komen met de camera. Met mijn Tamron 90 mm lens lukte het uiteindelijk om zo dichtbij te komen dat je zelfs de schubben op haar vingertjes ziet. Omdat de Tamron een vaste brandpunt afstand heeft betekend dit dat ik uiteindelijk ergens tussen de 5 a 10 cm moest geraken om dit plaatje te kunnen schieten.

levendbarende hagedis vrouwtje (Zootoca vivipara)
levendbarende hagedis vrouwtje (Zootoca vivipara)

Silurus glanis

In een waas zie ik een geel gevaarte langs mijn hoofd heen suizen. Een fractie van een seconde later klapt het blad van Annette’s peddel op het water. Vanaf dit moment gaat alles in slow-motion. Eerst een gigantische kolk. Dan een enorme plons, water wat overal heen spat, een gillende Annette en vervolgens een bijna kapseizende kano.  Verbijsterd staar ik voor me uit, de onderwatercamera nog in mijn hand waarmee ik net een foto aan het maken was. Ik hoor mezelf stamelen: … ik zei toch dat ie niet dood was?

Terug 5 seconden in de tijd, meneer Meerval geniet rustig van zijn middagdutje na een ochtendje jagen. Hier in deze inham in het riet kan niets hem storen. Geen reigers, boten of andere meervallen die hem kunnen irriteren. Rustig doezelt hij in slaap deinend op de stroming van de rivier de Biebzra. Een vredig leventje, al zegt hij het zelf. Echter…. als hij bijna in dromenland is wordt hij ruw gestoord. Een gigantisch geel gevaarte komt met een enorm geweld boven kop op het wateroppervlak vallen. Totale paniek barst los in zijn hersenpan. Met dat gele geweld boven hem moet hij naar beneden maar daar ziet hij een mensenhand een raar apparaat voor hem houden. Dan maar in de aanval, recht vooruit! Voor volk en vaderland!  Gelukkig! Hij weet zijn weg te vinden naar de diepte, weg bij deze onruststokers.

Even later kijk ik tijdens het peddelen de foto terug die ik met de onderwatercamera gemaakt heb. De vin op de foto is overduidelijk een meerval. De Europese meerval (Silurus glanis). Hij was springlevend. Ach het zal in de aard van de onderzoek(st)er zitten dat je alle dood-ogende dieren toch even moet controleren op polsslag. Maar stiekem had ik toch gelijk.

 

 

Culinaire uitspattingen: reisinspiratie

Tijdens onze reizen schrijven we een logboek waarin we verslag doen van onze avonturen. In een aantal blogposts selecteren we de leukste verhalen en avonturen met bijbehorende foto’s.

De feestdagen zijn een uitstekende gelegenheid om eens wat nieuwe recepten te proberen, geïnspireerd door reizen van het afgelopen jaar. Reizen biedt een gelegenheid om eens in een vreemde en nieuwe ‘keuken’ te kijken. In Polen gingen we eten bij Restauracja Pokusa in Białowieża (dorp). Het menu bestond uit koude roomsoep met gebakken aardappels of salade met eendenborst-filet (voorgerecht), hertengoulash met aardappelcake en haricotverts of eend in cider met rode bietjes en dumplings (hoofdgerecht). Als toetje kozen we een ijssorbet of een toetje met room, chocolade en suikerspin. Met een Oekraïens biertje (Peter) en een flesje cola (Annette) erbij smaakt het verrukkelijk.

In Belarus werden we onverwacht door onze gastheer, Sascha, in de watten gelegd. Hij had zich -in zijn vakantie!- uitgesloofd om ons de Nationale Belarussische gerechten te laten proeven. Bij aankomst had hij alvast avondeten voor ons gemaakt. In de oven staat aardappelschotel en gebraden eendenbouten. Wit-Russische gastvrijheid verklaren ze, we zijn verbaasd. In Nederland zal dit niet snel gebeuren als je een huisje huurt.

Op de dag van vertrek ontvingen we ’s ochtends een berichtje dat ze een verrassing voor ons hadden. Rond half elf een berichtje met het verzoek de oven aan te zetten!? Bij aankomst bleek waarom: we gingen eerst gezamenlijk uitgebreid dineren ’s ochtends om 11 uur. Aardappels en vlees uit de oven met een pittige knoflooksaus. We hadden geen honger op de terugreis.

Misschien wel het meest bekende (Bela)Russische gerecht is: borsjtsj! De eerste dag vorst en sneeuw van dit jaar waren voldoende voor een culinaire uitspatting: home made Zurek en Borsjtsj! Zowaar smaakt het ook nog een beetje zoals in Polen en Belarus. Met dank aan het recept van Sascha en een ruime interpretatie van translate.google.

31 december

Om het jaar mooi af te sluiten zijn we vanochtend toen iedereen nog op bed lag opgestaan. Een mooie wandeling door de bossen van Elspeet gemaakt. Het bos hing vol mist en alles was stijf bevroren. De afgevallen bladeren leken wel bestrooid met kristalsuiker. Glibberend over het grindpad zijn we bij Mennorode gestart. Een voettocht van zeker 15 kilometer verder hebben we gezien: 3 hindes, wat goudhaantjes, matkopjes, kleine bonte specht, raaf, eekhoorn en een prachtig herfstbos. Helaas was het grote wild foetsie. Was het het vuurwerk? Het einde van de bronst of de mist? In ieder geval nog nooit zo weinig gezien. De mooie bos plaatjes maken het toch nog een beetje goed.

Daarom iedereen bij deze een goed jaarwisseling gewenst en alvast een mooi, gezegend, wild-rijk 2017 toegewenst!

De beambte in shock

Tijdens onze reizen schrijven we een logboek waarin we verslag doen van onze avonturen. In een aantal blogposts selecteren we de leukste verhalen en avonturen met bijbehorende foto’s.

Op maandag reizen we naar Belarus. We zien vooral op tegen de grenscontrole, de wildste verhalen gaan daarover de ronde. De grenscontrole bestaat uit een aantal formaliteiten. Nadat Polen is verlaten steken we een rivier over en komen op Belarussisch grondgebied. De laatste van de totaal vijf controles aan deze zijde is de bagage en autocontrole. Voor het gemak staan de tafels klaar rondom de post. We hopen niet dat ze ons hermetisch gevulde Skoda helemaal gaan uitladen…

We worden ‘geholpen’ door een vrouwelijke beambte in strak blauw uniform, lang haar en hoedje. Ze gebaart dat ze de auto wil controleren. Annette haalt de bovenste laag van weekendtassen en slaapzakken uit de kofferbak. De beambte inspecteert te tassen en steekt haar hoofd in de kofferbak. Tussen de bagage ontdekt ze een vuilniszak. Ze trekt met een hand de zak open om te kijken wat erin zit en deinst meteen achteruit. Wat hebben die gekke Hollanders nu bij zich?!Een tondelzwam uit het bos? Jakkes!
Annette zegt met een zo onschuldig mogelijke gezicht iets over ‘souvenir’ en ‘forest’. Niet dat dat zin heeft want een andere taal dan Russisch lijkt de beambte niet te spreken. Ze lijkt het goed te vinden want we mogen de auto met paddo en al weer inpakken. Zo, dat was een makkie!

Leerbroekse zomergast en z’n matties

Altijd al de ooievaar van dichtbij willen zien? Of dat beest op de kerk zien zitten? In dit blog meer over deze vogel.

De ooievaar (Ciconia ciconia) is in sommige delen van Nederland algemeen, vooral rond het Liesveld. Halverwege de vorige eeuw zijn herintroductie projecten gestart in Europa omdat het slecht ging met deze gevederde witte vogel. Inmiddels lijkt het aanzienlijk beter te gaan.

In Polen zijn de ooievaars niet weg te denken uit het straatbeeld. Op iedere drie stroompalen is een nestvoorziening aangebracht. Bijna allemaal zijn ze dan ook in gebruik. In Wit-Rusland hebben ze wat minder luxe huisvesting tot hun beschikking. Desondanks weten de ooievaars op creatieve manier een nest te bouwen op stroompalen. Zwevend op drie stroomdraden en de punt van de paal worden jongen grootgebracht in het nest.

In Nederland zijn op verschillende plaatsen nestvoorzieningen aangebracht waar jaarlijks op gebroed wordt. Bekijk zelf de verschillen tussen Polen, Belarus en Nederland.
Lees meer over de NatGeo herintroductie projecten en foto’s op National Geographic.

Op JoeTroep hebben we een filmpje gezet van jonge ooievaars die oefenen met het bouwen van een nest bovenop onze kerk in Leerbroek:

Middeleeuws navigeren

Tijdens onze reizen schrijven we een logboek waarin we verslag doen van onze avonturen. In een aantal blogposts selecteren we de leukste verhalen en avonturen met bijbehorende foto’s.

Joepie! Vandaag komt de enveloppe van bol.com binnen met de autokaart van Wit-Rusland van Canadese makelij. Oeps, in het Engels! De plaatsnamen staan niet in het Cyrillische schrift wat daar op de verkeersborden zal staan. Een navigatie uitdaging! Het lukt Peter de kaart van Wit-Rusland op de outdoor-GPS te zetten. Zo reizen we opeens naar ‘Зубачи’ in plaats van Zubacy.

Zodra de Pools-Belarussische grens gepasseerd is gaat de Skoda navigatie op zwart, evenals de losse Garmin autonavigatie. Belarus valt officieel binnen Europa, maar volgens de navigatiesystemen niet. Bij het eerste tankstation over de grens kopen we een wegenkaartenboek van Belarus.
Helaas blijkt al snel onze nieuwe wegenkaart niet toereikend. De plaatsnamen staan op de verkeersborden in hoofdletters geschreven. Of is het een Belarussisch dialect? Zoals Zevenbergen tijdens carnaval ‘Zeuvenbultenlaand’ wordt genoemd? De plaatsnamen op onze nieuwe kaarten komen alsnog niet helemaal overeen. We volgen de windrichtingen, outdoor-GPS, kaart en een aanzienlijke dosis onderbuikgevoel.
Via ongebruikelijke wegen bereiken we alsnog onze vakantiebestemming.

Supermaan

Vannacht was het dan zover! De maan kwam nu het meest dichtbij de aarde in de afgelopen 100 jaar. ’s Avonds heb ik met de buurjongen staan kijken.

Eerlijk gezegd vond ik het effect meevallen maar wat opviel was dat het bijzonder licht was buiten. Prachtig om door een telelens te zien hoe snel de maan zich ten opzichten van de aarde verplaatst. Je ziet de maan bewegen! Ook fascinerend als je je bedenkt dat er gewoon mensen hebben gelopen op het oppervlak.

De maan, hij is altijd dichtbij maar o zo ver weg.

supermoon
Volle maan – 2016-11-13

Herfstkleuren

Omdat de bomen nu zo fantastisch buiten staan te pronken in hun herfstkleuren konden we het niet laten om een nachtje richting de Eifel te trekken. Door een fotowedstrijd die Peter had gewonnen konden we goedkoop verblijven in Hotel Heerlen. De eerste dag hebben we door het Geuldal gewandeld. Uiteraard niet zonder even een bezoek te brengen aan de ijsboer die er fantastisch ijs verkoopt. Zelfs bij ijskoud weer kan Annette dit niet weerstaan.

De tweede dag zijn we naar Hammer, Simmerath gereden in de Duitse Eifel. Een prachtige locatie waar we al vaak heerlijk hebben gekampeerd.  De kleuren waren zoals je op de foto’s kunt zien prachtig! Na een goede wandeling van een kilometer of 10 heerlijk voldaan terug getrokken naar het hoge noorden. Een aanrader!

Check ook de filmpjes die Annette met haar drone heeft gemaakt:

Picture Box

Na het testen van het fotoboekje van Saal-digital, enige tijd terug kreeg ik ook de gelegenheid om hun wand-decoraties te testen. Best lastig om een foto te selecteren die je in je woonkamer wilt hangen! Opeens moet je rekening houden met de kleur waarin je je muur hebt geschilderd, je inrichting, etc. etc. Tegelijk een geweldige kans om het oude olieverf schilderijtje van een berkenlaantje te vervangen met iets wat ons persoonlijk aanspreekt.

Opties
Binnen het assortiment heeft Saal veel keuze. Het was lastig om te bepalen wat ik wilde. Een acryl plaat leek me erg zwaar en metaal leek me ook niet het meest geschikte materiaal om te laten drukken. Hoewel ze op hun productpagina een goede materiaalbeschrijving hebben is het verschil tussen de picturebox en canvas me nog niet geheel duidelijk. Misschien dat ik juist wel daarom voor de picturbox ging. De beschrijving Hoogste kwaliteit door middel van onze UV-directprintmethode met 6-kleuren printtechniek inclusief lightkleuren (standaard 4 kleuren)! sprak me ook wel aan. Net als bij het fotoboekje is de bestelling kinderspel. Je download de software, kiest het product en upload een foto.

Afmetingen
Wat leuk aan het portfolio van Saal is, is dat ze veel grote afmetingen drukken. Mijn picture box kwam op 50×75 cm, maar ook 80×120 is mogelijk. Fotoposters leveren ze zelfs in 70×210! In de software is snel duidelijk welk stuk van je foto op de rand valt en daarom zal worden omgevouwen. Dit mis ik wel bij andere afdrukkers. De prijs voor de canvas: ~€50,-

Eindresultaat
Na enkele dagen werd ’s ochtends door de buren gebeld dat er een groot pakket voor ons bij hun was afgeleverd. Hoewel ik op het punt stond naar mijn werk te gaan toch maar even stiekem kijken. De afdruk zag er prachtig uit! Geen rare vlekken, of kleuren. De gekozen foto was dat betreft wel een goede uitdaging voor de drukker. Een contrastrijke foto met veel donkere punten. Echter zelf op de donkerste plekjes in de foto was het beeld intact gebleven. Perfect!
Het materiaal heeft veel weg van canvas maar heeft wat minder nerven denk ik. Licht en waterafstotend. Het materiaal zit goed strak in het frame gespannen.

Verhaal achter de foto
De foto hebben we recent genomen toen we op vakantie waren in Zubachi, Wit-Rusland. Er was net een regenbui overgekomen en liet een prachtig wolkendek met mammatocumulus wolken achter. Het vochtige zand van de doorgaande weg rook heerlijk fris. De zon die net weer door de wolken kwam zette de omgeving in een gouden gloed. Het boederijtje op de voorgrond was typerend voor de bebouwing in de plaats. Een houten huis met wanden van bielzen, asbest daken, een moestuin er naast, een stuk graanveld er tegenaan, wat fruitbomen, een houtstapel en rokende schoorsteen. Nu hij in de woonkamer hangt worden we elke keer weer even terug gebracht in de vakantiestemming. Even terug denken aan dat moment daar.
Of de foto in de woonkamer blijft hangen is niet zeker. Doordat onze kamer wat zwak verlicht is vind ik hem hier nog niet helemaal tot zijn recht komen. We zien wel.

Conclusie
Ook dit product durf ik iedereen aan te bevelen. Zoek je een mooi aandenken of ben je je huidige schilderijen zat dan is dit een prima uitkomst. De afdruk doet recht aan de foto. Wederom prima werk Saal-digital! Voor de enthousiaste fotografen onder jullie wil ik overigens nog een product aanstippen van Saal. Een A3 Fotoboek! Ik heb het product niet getest, maar op basis van de resultaten tot nog toe zie ik het wel zitten. Ik heb wel eens wat foto’s op A3 geprint en op de een of andere manier toont dat toch echt beter. Wie weet..

Snoeken, snoeken, snoek

Vanochtend een mooie duik gemaakt vlakbij huis. In de Viaanse plas wel te verstaan, pal naast de A2. Of zoals hij officieel heet, Recreatieplas de Put.   De plas is langs de kanten erg ondiep maar maakt dan opeens een drop naar een meter of 6. Vanaf daar is het mogelijk nog verder af te dalen. De wanden bestaan uit gigantische kleiblokken die als rotsen prachtig gevormd zijn. De kruien van de kleiblokken zijn begroeit met velden waterplanten. Met een 20 graden Celcius was het heerlijk duiken. Het overpak heb ik daarom mooi in de auto gelaten.

Behalve heel veel baarzen, zwanenmossels, zebramossels zagen we ook mosdiertjes, 4 vette snoeken en 2 gigantische karpers (60cm?). Het fotograferen viel niet mee maar ik wilde jullie de shot toch niet onthouden.

Tijdens de duik vonden we ook een tand. Lijkt op een gefossiliseerde koeientand. Iemand een idee wat het kan zijn?

Nachtvlinderen in Zubachi, Belarus

Dit is mijn kans! Nachtvlinders spotten in Belarus! Die gedachte kwam al snel in me op toen we besloten dat Wit-Rusland onze bestemming van deze zomer zou worden. De reis telde ongeveer 4500 autokilometers en de opstelling is slechts enkele keren gebruikt.

Voor een goede ‘vangst’ moet je letten op een aantal factoren. De locatie en weersgesteldheid hebben grote invloed op het aantal vlinders dat op je laken afkomen. Het beste kies je een plaats uit waar openheid is en verschillende vegetatietypen. Bijvoorbeeld op de overgang van bos naar grasland. Hoewel je bijna het hele jaar wel nachtvlinders op het doek krijgt, zelfs bij nachtvorst, vang je toch meer als het wat warmer weer is. Beter is het niet te vochtig, heldere lucht en een donkere maan.

Ooit eens afgevraagd waarom nachtvlinders op een (felle) lamp afkomen? En wist je dat niet alle soorten op een lamp afkomen? Wespvlinders (Sesiidae) worden voor inventarisatie gelokt met feromonen. Nachtvlinders oriënteren zich met behulp van de maan of, als het meer bewolkt is, met sterren. Door de felle lamp raken zij gedesoriënteerd en belanden op het doek. Zo kun je zien wat er in de omgeving allemaal leeft. Ook waterkevers, hoornaars, sprinkhanen en spinnen kun je aantreffen op het doek. Om de meeste nachtvlinders te zien moet je even opblijven: tussen 0 en 2 uur ’s nachts zie je doorgaans het meest!

Waar veel natuurliefhebbers tegenop zien is het determineren van de kleine fladderaars. Als je er eenmaal aan begint wordt je vanzelf wijzer en gaat het gemakkelijker. Een aantal gidsen kunnen je er goed bij helpen:
– Nachtvlinders, De nieuwe veldgids voor Nederland en België (ISBN 9789021559223)
– Beknopte veldgids nachtvlinders, Alle soorten van Nederland en België (ISBN: 9789052107899)
– Colour Identification Guide to Moths of the British Isles (van Bernard Skinner)

In Wit-Rusland lokten wij nachtvlinders in ‘eigen’ tuin. Hoewel een hoosbui overtrok in de uren voorafgaand kwamen ruim 30 (macro)nachtvlindersoorten op het laken. De verwachting was hoger maar desondanks geen slechte vangst! Opvallend is dat veel soorten een iets andere tekening hebben dan dezelfde soort in Nederland. Dit maakt het determineren moeilijker. Ook bij dagvlinders zie je verschillen tussen dezelfde vlindersoort in Nederland of Italië. Het is altijd weer fascinerend en verwonderlijk hoe deze vaak donkere –voor veel mensen saaie- nachtvlinders verschillend zijn tot in de kleinste details.

Verder lezen?
www.geaflecht.nl/trekvlinders
zubachi.wix.com/belarus

De volgende soorten kwamen op doek in Zubachi, Belarus:

Fotoboek

Sinds kort ben ik in het bezit van een prachtig fotoboek van Saal-Digital. Deze copyshop bood me een gratis fotoboek met mijn foto’s aan als ik een review wilde schrijven over dit fotoboek.

Nou leek het me altijd al een leuke kans om mijn vlinderfoto’s op hardcopy te krijgen. Een prima kans dus. Over het algemeen is mijn ervaring met copyshops niet echt positief. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik foto’s terug krijg met strepen erdoor, rare randjes of fletse kleuren. Ik was benieuwd of Saal Digitaal me zou verassen.

Software
Met hun software heb ik een fotoboek over vlinders in Noord-Europa samengesteld. De foto’s waren hoge kwaliteit .raw en waren op mijn beeldscherm scherp. Binnen de software was het even zoeken hoe ik mijn fotoboek kon indelen en opmaken. De aangeboden clipart heb ik maar snel genegeerd. Geen parasolletjes of schelpjes in mijn boek! Als je er echter even de tijd voor neemt is de software vrij eenvoudig te gebruiken. Het is fijn dat je alles zelf kunt bepalen, je bent niet afhankelijk van vreemde rasters, jij bepaald wat er waar op de pagina komt te staan. Na het samenstellen ging het uploaden vrij vlot.

Afwerking
Qua opties heb ik voor een fotoboek met gestoffeerde kaft gekozen. Nu ik het in mijn handen heb voelt echt als een professioneel fotoboek. Een goede keuze! Verder heb ik gekozen voor glanspapier. Helaas levert dit snel vette vingers op op het papier. Dat wil je niet bij zo’n boek dus de volgende keer gaan we voor mat. De prijs voor mijn boek komt uit om zo’n 40 euro. Dat is wel wat aan de hoge kant. Uiteraard is het wel afhankelijk van waar je het mee vergelijkt. Bij Albelli of Hema heb je meer boek maar is de kwaliteit betreurenswaardig. Bij de dure fotovakcentrales heb je vast wel kwaliteit maar gezien de prijzen heb ik daar nog nooit besteld.

Levering en ondersteuning
Uiteraard kwam het boekje net binnen toen ik op vakantie in Polen zat. Maar ruim binnen de leveringstermijn. Mijn vragen over de levering werden snel per e-mail beantwoord. Dat betreft niets te klagen.

en dan het belangrijkste…

Kwaliteit

En die is gewoonweg top. De scherpte van je foto’s op je scherm is nagenoeg identiek aan de geprinte bladzijde in het boek. Geen detail gaat er verloren. Qua kwaliteit ben ik buitengewoon verrast. Ja, het is een dure uitgave als je zomaar iets wil afdrukken maar wil je een mooi boekje wat je echt aan iedereen wilt laten zien dan is Saal-Digital een uitstekende copyshop! Ben ik van plan hier vaker wat af te drukken? Ja! Heb ik postieve reacties op mijn boek ontvangen? Ja! Zou ik deze copyshop bij andere aanbevelen? Jazeker!

Kortom een aanbeveling!
_MG_4353 _MG_4356 _MG_4357
_MG_4358 _MG_4359

De kust, de zeeuwse kust

Zaterdag hebben we weer heerlijk gedoken in de prachtige Grevelingen. Aan de overkant van het weer regende het flink maar aan onze kant scheen de zon. De temperatuur van het water was lekker en onderwater barste het van het leven. Naast veel krabben, schelpdieren, sponzen, anemonen, wierslakjes en wieren kwamen we ook drie zeenaalden tegen. Twee kleintjes (Syngnathus rostellatus) en een grote (Syngnathus acus). Vooral de laatste is met zijn mooie tijgerprint en grootte een fantastische verschijning. De kop van de dieren lijken op zeepaardjes met de typische snuit. Prachtig om te zien hoe ze door het water rollen. Als ze dan ook nog even stil blijven liggen om een foto te schieten is de dag compleet!
Althans bijna dan, want even later zagen we een zeehond die het meer aan het verkennen was. Hij bleef wel nog op flinke afstand. Bij de Brouwserdam waren echter vijf zeehonden aan het vissen. Hoewel we niet dichtbij konden komen konden we ze toch goed zien omdat ze regelmatig vlakbij ons opdoken. Hoewel je haren ’s avonds als touw aanvoelen, je overal zand vindt en je overal schrammen hebt van de mossels is het heerlijk om zo te kunnen genieten van ons prachtige Hollandse water.

De morgenstond heeft wild in de mond…

Daar! Ssst! Zou dat…? Even met de verrekijker kijken. Oh nee, toch een struik. Langs de bosrand strekken de grasvelden zich uit die inmiddels tot heuphoogte gegroeid zijn. Daartussen hebben de edelherten zich tegoed gedaan aan de vele struiken. De struiken hebben door de hoge graasdruk een opmerkelijke vorm gekregen. Sommigen zijn nog klein waardoor ze tussen het hoge gras lijken op de rug van een bizon.

De wekker ging om 3 uur. Als je wild wilt zien doe je er verstandig aan een klein uur voor zonsopgang in het veld te zijn. Half vier ter plaatse in Białowieża lopen we een lang recht zandpad af richting de bosrand. Links en rechts strekken de velden zich uit. Al snel spotten we tussen het graan een paar kopjes met oren: edelherten! Met jongen! Het turen door de verrekijker is begonnen: hoe langer je kijkt, hoe meer oortjes verschijnen. In totaal tellen we binnen een uur zeker 68 edelherten, verdeelt over vier groepen.

Met een beetje geluk kom je ook ander wild tegen zoals bizons, reeën, vossen, dassen, elanden, hazelhoenders, slapende vlinders of wolven. Helaas hebben we de wolf (nog) niet gezien.

European bison Slapende vlinder met dauw Edelhert likt haar jong Oortjes tellen
European bison (Bison bonasus) Slapende vlinder met dauw Edelhert likt haar jong Oortjes tellen
Edelherten in hoge gras Hoge graasdruk Ree Eland
Edelherten in hoge gras Hoge graasdruk Ree (Capreolus capreolus) Eland (Alces alces)
Wildspotten ver weg... Hazelhoen (Tetrastes bonasia)
Wildspotten ver weg… Hazelhoen (Tetrastes bonasia)

Van onderen!

Vanmiddag werden we opgeschrikt uit ons getyp door een flink kabaal buiten. De scholeksters op het dak bij Techni Team in Veenendaal zijn uitgekomen. Het resultaat van een paar maanden geluidsoverlast: 3 kuikens! Helaas hebben ze bij de sprong in het diepe alle drie een poot verzwikt/gebroken. De dierenambulance gaat ze weer op weg helpen. ‪De receptie is blij dat het nu weer even rustig is want pa en ma scholekster lieten regelmatig wat witte verfbommen aan de voorkant van het gebouw vallen.

_MG_9254 _MG_9255 _MG_9263 _MG_9256

Frislingen

Biggen, wandelende pyjama’s of ook wel frislingen zijn allemaal benamingen voor de jonge wilde zwijnen. In de periode februari tot juni worden de kleintjes geboren en kun je ze zien rondstruinen in bos en veld. Soms steken papa en mama zwijn op hun zoektocht naar voedsel een provinciale weg over. Een gevaarlijke actie die soms fataal afloopt.

Zo ook twee jaar geleden. Langs een provinciale weg lagen drie doodgereden biggen. Op het eerste oog was geen letsel te zien en lagen ze erbij alsof ze sliepen. Maar niets was minder waar. Bij een ‘autopsie’ door de preparateur bleek al snel de oorzaak: verbrijzelde schedels en een gescheurd buikvlies. Al met al een bloederige bedoening als je zijn huidje uittrekt.

Verkeersslachtoffers komen veel voor, met name in het voorjaar. Op een willekeurige dag in april kom je op het traject Tiel – Groningen als snel zeker 9 verkeersslachtoffers tegen. Het is niet verstandig een dood beest zomaar aan te raken. Belangrijk is te weten wat je doet: immers, het aanraken van een dode vos kan je de dodelijke vossenlintworm bezorgen. Een ongewenste gast dus.

Wil je een doodgereden dier laten prepareren bekijk dan eerst of het dier nog vers is. Je kunt letten op een aantal eigenschappen: de ogen zijn nog niet ingevallen, de haren of veren mogen niet loslaten en geen vliegen of kevers op het beest. Gebruik bij het aanraken van een dood beest altijd handschoenen. Alle dieren zijn bij de flora- en faunawet beschermd waardoor je niet zomaar een dood dier mag vervoeren of opzetten. Voordat je naar de preparateur gaat moet je bij het politiebureau een vervoersverklaring vragen. Dit heeft de preparateur nodig om het dier aan te melden waarmee je geconserveerde nieuwe huisdier legaal is.

Weblog_frislingen_MG_1653  Weblog_frislingen_MG_1655 Weblog_frislingen_IMG_0784 
Weblog_frislingen_IMG_0825kl Weblog_frislingen_IMG_0828kl Weblog_frislingen_IMG_0835kl Weblog_frislingen_IMG_4944 Weblog_frislingen_IMG_4943 Weblog_frislingen_IMG_4665

Lokale beroemdheden

Vanavond weer even wezen kijken bij onze lokale beroemdheden: de familie steenuil. Vroeg naar de plek gaan heeft volgens mij geen zin. Pappa steenuil vliegt niet vroeger dan half 9! Hoewel het al goed schemerig was toch nog een plaatje kunnen schieten. Samen met Willem en Herwin staan loeren. Mooi hoe hij met zijn korte vleugeltjes als een stuntpiloot tussen de fruitbomen door schiet.

Op de puinhopen is het wel een echt zoekplaatje, maar wat een fascinerende beestjes zijn het toch! Uiteindelijk toen het al veel te donker was om nog foto’s te schieten maar je ze nog wel kon horen schreeuwen weer huiswaarts gegaan.

Update: De dag erna toch nog maar even gegaan. Samen met Maarten staan kijken. Nu het echtpaar op de foto terwijl ze aan het paren waren!

weblog_steenuil_MG_4602 weblog_steenuil_MG_4514 weblog_steenuil_MG_4785 weblog_steenuil_MG_4822 weblog_steenuil_MG_4749

 

Nachtje Veluwe

Geen grap, 1 april was voor ons de eerste overnachting in de tent. Omdat het zulk heerlijk weer was en Peter toch al in Ede aan het werk was, besloten we donderdagavond hals over kop de tent in te pakken. Vrijdag vlogen de citroenvlinders al rond in Ede en het weer was perfect.
Na de tent op gezet te hebben en luxe te hebben gedineerd bij de lokale friettent, de fiets gepakt en de bossen in. Vanaf de camping bij de Mennorode in Elspeet naar de Roode duvel gereden. Daar het pad af het zand in. Al snel zagen we de eerste edelherten en reeën.

Wel nog een hele klus om met je fiets volgepakt met cameratas, statief en telelens een hert te besluipen om een goed plaatje te schieten. Als je bij zo’n move je fietsbel met je voet raakt kun je het dus wel vergeten. Gelukkig lukte het toch hier en daar ze mooi op de foto te krijgen. Helaas toch flink wat ruis in de foto’s maar daar viel weinig aan te doen. Als toppunt van de avond verdwaalde we met de fiets zagen we een roedel van 30!!! edelherten! Prachtig om zo’n deinende massa te zien draven.

We sloten de avond af met drie zwijnen. Hoewel niemand het gelooft als ik het zeg, is het toch echt waar. Je kunt ze ruiken ver voordat je ze ziet. Deze avond ook, we waren nog zeker een 800 meter verwijderd van de drie wroeters, toen ik tegen Annette zei dat ik zwijnen rook. Fijn als je dan je neus het bij het rechte eind heeft.

De nacht was niet koud, sterker nog, met een slaapzak en een dekbed was het smorenswarm. De tent werd omsingelt door konijnen die het gras maaide. De volgende ochtend nog een heerlijke ochtendwandeling gemaakt. Heerlijk om wakker te worden tussen de kloppende spechten en vers dennengroen. Ook gezien: een driehoornmestkever (Typhaeus typhoeus) en kikkerdril. Na met een blik bruinebonensoep geluncht te hebben op de heide weer richting Leerbroek. Al met al een heerlijke mini-vakantie.

blog_kamperen_elspeet_MG_4317 blog_kamperen_elspeet_MG_4338 blog_kamperen_elspeet_MG_4072 blog_kamperen_elspeet_MG_4083 blog_kamperen_elspeet_MG_4110 blog_kamperen_elspeet_MG_4135 blog_kamperen_elspeet_MG_4155 blog_kamperen_elspeet_MG_4166 blog_kamperen_elspeet_MG_4180 blog_kamperen_elspeet_MG_4186 blog_kamperen_elspeet_MG_4269 blog_kamperen_elspeet_MG_4276 blog_kamperen_elspeet_MG_4279 blog_kamperen_elspeet_MG_4169