Tag archieven: sneeuw

Winterpret in de Ardennen

Eind november logeerde we twee weekjes in Mormont, Erezee. Hoewel de dagen kort zijn is het toch heerlijk om er weer even tussenuit te zijn. Genieten van de herfstkleuren, de mist en warempel een pak sneeuw. Hoewel er in Mormont niet veel viel hoefde we maar 10 minuutjes te rijden om middenin de sneeuw te lopen. Prachtig om de besneeuwde sparrenbossen te zien en de bevroren meertjes. Alles onder een witte deken. Voor Jente hoefde we echter niet ver te lopen. Zodra ze buiten de auto stond was haar geluk compleet. Sleeën, scheppen en sneeuwballen maken tot je vingers bijna bevriezen.

We genoten ook van de vele vogels die de tuin bezochten: koolmezen, pimpelmezen, een keep, matkoppen, kuifmezen, vlaamse gaaien, roodborstjes, vinken, boomklevers, een reiger, een buizerd en een troep appelvinken. Vooral die laatste waren erg lastig om op de foto te krijgen. Als ze er waren gingen ze met een hele groep ergens ver weg bovenin een boom zitten. Zodra ze onraad bespeurde vlogen ze direct massaal op.

Verder waren we druk met paddenstoelen zoeken, wandelen, sterren kijken, fikkie stoken, mamma’s verjaardag vieren, de nieuwe wildcamera testen en sinterklaascadeaus uitpakken. En om de pret compleet te maken kwamen oma en opa Karels ook nog langs. Kortom het was weer een top vakantie!

Sneeuwstorm Darcy

Vandaag de dag moet je opzoek om nog een hoopje sneeuw te kunnen vinden maar twee weken terug was dat wel anders. Een dik pak sneeuw, onbegaanbare wegen, ijspret, sleeën en alles wat met een klassieke winter te maken heeft. Voor Jente was het de eerste keer dat ze bewust een echt pak sneeuw meemaakte. Wat een verandering is het dan als opeens de tuin vol ligt met sneeuw en je op de sloten kunt lopen. Ondanks de onbegaanbare wegen moest pappa toch een paar keer de weg op voor werk. Maar ook met een gemiddelde snelheid van 30 km/h kom je vanzelf in Veenendaal… of Blokzijl. En als je daar dan toch bent kun je beter even genieten van wat de natuur te bieden heeft. Want veel dieren moesten nu meer opzoek naar eten en warmte en lieten zich daardoor beter zien. Zelfs de waterhoentjes in onze tuin klommen ’s nachts de krulwilg in. Zie hier de foto’s van een bevroren Nederland.

Winterweer

Terwijl de sneeuwbuien op de loer liggen en de avondklok van kracht is zitten wij hier lekker voor onze open haard. Alle tijd om ons weblog dus even bij te werken. De afgelopen weken zijn we erg druk geweest met klusjes rond en in ons huis. Zo hebben we vijf gierzwaluwkasten onder onze (nieuwe) dakgoot gemonteerd. Eentje hebben we voorzien van een camera. Na slechts twee dagen mochten we de eerste bezoeker verwelkomen: een koolmees. Wie weet wat de lente gaat brengen.

Door al het klussen was er helaas niet veel tijd om de natuur in te trekken maar eerlijk gezegd was het weer er ook niet erg naar. Ach ja dat hoort een beetje bij ons natte en platte kikkerlandje. Maar ondanks dat koning winter nog even ons land in zijn greep houd is de lente in aantocht. Langzaamaan blijft het langer licht en hoor je meer vogels fluiten. De winterakonieten, narcissen en sneeuwklokjes staan te bloeien. Hier nog wat koele plaatjes en dan door naar de lente!

In het spoor van de das

Terwijl we in Nederland nog maar net onze auto ’s ochtends hoeven te krabben, ligt er in België nog gewoon sneeuw. Sterker nog, enkele dagen geleden sneeuwde het er nog. Omdat we toch in de ‘buurt’ waren hebben we een nachtje geslapen in Mormont (Érezée). In dit pittoreske plaatsje weten we inmiddels een paar locaties waar dassen wonen. Dassen houden geen winterslaap, maar zijn in de winter wel een stuk minder actief. Desondanks waren er in de verse sneeuw tal van pootafdrukken te vinden. Uiteraard hebben we de nachtcamera opgehangen vlakbij een spoor. En jawel hoor, de volgende dag hadden we een filmpje van zo’n mooie zwart-witte zwerver. Iets minder fortuinlijk ging het zijn familielid(?) af. De volgende dag vonden we hem in een veldje verderop. Blijkbaar was er al een beest aan het slepen geweest met het karkas van de dode das want er ging een bruinrood spoor door de sneeuw.

Herten spotten valt momenteel ook niet mee. Met hun donkere wintervacht vallen de reeën en edelherten weg tegen de zwart witte achtergrond. Daarbij vormen de edelherten nu grote roedels. Je ziet er dus geen één, of een heleboel tegelijk. Wij hadden het geluk een roedel te spotten. Weliswaar geen grote geweidragers (die vormen aparte roedels, los van de hindes) maar toch fantastisch om te zien!