Tag archieven: graspieper

Zonnig zilt Zijpe

Na een geweldige tijd in de Ardennen stond er nog een avontuur op de planning. Via het werk van Annette huurden we enkele dagen rond Hemelvaartsdag een voormalig veerhuisje in Zijpe, een buurtschap bij Bruinisse. Doordat Peter hier regelmatig voor zijn werk komt, wisten we al wat er te zien was in de omgeving. Deze keer begonnen we onze reis met slecht weer in Kaloot en Middelburg, maar lieten ons hierdoor niet ontmoedigen. In Middelburg bezochten we het Lokaaltje, een erg leuk en kindvriendelijk restaurantje en Plantaardig. Ondanks het slechte weer genoten we van de sfeer en het heerlijke eten.

Het huisje in Zijpe was eenvoudig maar knus, met grote ramen die alle kanten op keken. Doordat het op een terp is gebouwd, hadden we een prachtig uitzicht op de haven, de mosselkwekerij en de Oosterschelde. Hoewel we ’s ochtends op de fiets zonder versnellingen bij de Appie verse croissantjes konden halen, was er toch totale rust om ons heen.

Gelukkig hadden we de dagen dat we er waren prachtig zonnig weer. Vanaf het huisje wandelden we over de dijk richting Zoetersbout, waar we vogels konden spotten. De graspiepers lieten zich goed zien en op de vlonders van de mosselkwekerij zaten veel visdiefjes die je iedere ochtend goed kon horen schreeuwen. Onderwater was er in de baai ook van alles te zien: krabben, kwallen, anemonen, waterspinnen en vissen.

Op Hemelvaartsdag gingen we naar de kerk in Tholen en ’s middags koelden we af bij de slikken van Bommenede. Hoewel het water koud was, konden we toch even zwemmen. Onze strandlakens lagen letterlijk tussen de orchideeën die er volop stonden. Op vrijdag namen we een bootsafari vanaf Zierikzee. We zagen een enorme hoeveelheid zeehonden die lekker op een zandplaat lagen te chillen. Het was geweldig om ze te zien ‘bananen’, waarbij ze hun kop en staart omhoog houden terwijl ze in het water liggen. Als kers op de taart sloot de dag af met een prachtig noorderlicht.

En zo hadden we weer een paar heerlijke dagen vol avontuur en ontspanning.

krabben kussen

Vogels aan de kust

Uiteraard is Zeeland ook uitermate geschikt om vogels te kijken. Ik zie mezelf niet echt als een rasechte vogelaar maar toch kan ik enorm genieten van vogels. Zeker langs de kust waar ik regelmatig soorten tegenkom die wij in de polder niet (vaak) zien. Het voordeel is dat je voor vogels bovendien het water niet in hoeft waardoor het weer een stuk makkelijk is ze op de plaat te zetten. Mooie plekken zijn de kust bij Westkapelle, de schelphoek bij Serooskerke en het gebied Levensstrijd bij Zierikzee.

Zeevarkens in Zeeland

Nu ik weer een serie projecten in Zeeland heb lopen moet ik regelmatig die kant uit. Over files hoef ik me momenteel niet druk te maken, iedereen rijd tegenwoordig netjes 100km/h en door de crisis is het enorm rustig.

Dit biedt natuurlijk kansen. Al lange tijd wilde ik graag een bezoekje maken aan studio Bruinvis. Een project van stichting Rugvin. Dit project op het havenhoofd van Zierikzee bied de mogelijkheid om naar passerende bruinvissen te luisteren. Er staat een soort praatpaal op de kade en een sonar ligt iets van de kust in het water.

En zo reed ik afgelopen week vanuit Ovezande ‘even’ om via Zierikzee. Het was mooi weer en rustig water. Via de havenweg liep ik naar de punt van het land. Je hebt daar een gebied genaamd Levensstrijd. Een prachtige wandeling langs een mooi stukje natuurgebied. Het was een gekwetter van jewelste door de vele vogels die in het gebied nog even aansterken voor ze op het nest gaan: grutto’s, tureluur, kievit, wulp, kluut, smienten, een lepelaar en tal van ganzen. Ook vlogen er veel graspiepers rond die zich goed lieten benaderen. Hoe mooi ook, hier kwam ik eigenlijk niet voor.

Bij de kust aangekomen kijk uit over de Oosterschelde. Helaas zie ik tot mijn teleurstelling alleen wat boten. De praatpaal heb ik snel gevonden maar een druk op de knop levert alleen een hoop ruis op met fragmenten van Duitse radio. Blijkbaar pikt de sonar meer op dan alleen dolfijnpraat. Gelukkig zie ik na even turen de kop van een zeehond boven komen. Het beest laat zich even zien maar duikt dan snel onder.

Ik slenter alweer wat terug als ik opeens iets zie. Een zwart puntje. Weer de zeehond? Maar nee, het zijn bruinvissen! Of zoals ze vroeger werden genoemd zeevarkens. Deze kleine dolfijn-achtige zoogdieren zijn vrij algemeen maar ik heb ze nog niet eerder in het wild gezien. De naam bruinvis is overigens compleet misplaatst: het zijn geen vissen en ze zijn grijs tot zwart. Vroeger noemde men echter alles wat in de zee leefde een vis en alle grauwe kleuren werden bruin genoemd.

Gedurende een uur komen de bruinvissen regelmatig even boven waarbij je hun driehoekige rugvin kunt zien. Als kers op de taart springt er eentje zelfs uit het water. Foto’s maken is een uitdaging want je weet nooit waar de bruinvis bovenkomt maar de ervaring is er niet minder om. Met een zak bolussen op de achterbak keer ik tevreden richting huis.