Tag archieven: zeester

Het krabbenhuis

Met Hemelvaart logeerden we een lang weekend in het Krabbenhuis — of zoals Amélie het noemt: het Kwabbenhuis. De r is nog een lastige letter, maar dat maakt haar versie alleen maar leuker. Met dit bijzondere huisje bedoelen we het oude wachthuisje van de voormalige veerdienst tussen Anna Jacobapolder en Bruinisse, tegenwoordig in gebruik door Waardenburg Ecology. Een prachtige plek in Zijpe (spreek uit Ziepe), vol herinneringen én natuur.

Voor het huisje ligt een mosselkwekerij, en dat betekent: snorkelen! We doken dagelijks het water in en vingen anemonen, zee-egels, kwallen, krabbetjes en kokerwormen. Alles ging tijdelijk het aquarium in, zodat we het zeeleven van dichtbij konden bestuderen. Tot Jente op een dag naar buiten kwam rennen met grote ogen: “Er ligt water op de vloer!” Bleek dat er door de waterdruk een barst in het aquarium was ontstaan. Gelukkig konden we snel ingrijpen — bewoners gered, aquarium leeg, vloer gedweild. Avontuur geslaagd.

Op de warmste dag van de week gingen we snorkelen bij Scharendijke. Peter kwam onder water oog in oog te staan met een indrukwekkende Noordzeekrab. Met enige moeite en een netje dat nét groot genoeg was, wist hij het beest te vangen. Uiteraard moesten daar foto’s van worden gemaakt. Een toeschouwster wilde ook wel even met de krab poseren. “Weet je wel hoe je hem moet vasthouden?” vroeg Peter nog. “Ja hoor, geen probleem,” zei ze zelfverzekerd. Eén seconde later moest de krab van haar vinger worden losgepeuterd. Wat roze nagellak armer, maar een belangrijke les rijker, mocht de krab weer terug in de emmer.

We brachten ook een bezoek aan natuurgebied Levensstrijd, waar we genoten van tureluurs, lepelaars én kluten met kuikens. Bij de Brouwersdam spotten we zeehonden, we vingen tientallen krabben, barbecueden met buurman Theo en buurvrouw Teuni, en haalden een nat pak op het Noordzeestrand.

Kortom: een heerlijke zeevakantie!

Opfrissen naast de kerncentrale

Mijn papa-dagen probeer ik altijd goed te besteden samen met Jente. Hoe gaaf is het om op zo’n dag niet ‘gewoon een beetje thuis op de bank te hangen’ maar waardevolle herinneringen te maken. Deze vrijdag ging mama voor haar werk richting Vlissingen. Jente en papa besloten haar even te brengen. En als je dan toch in Zeeland bent en je hebt óók nog warm weer dan maken we er gewoon een zwemdagje van.

Na Vlissingen waaiden we uit naast de kerncentrale van Borssele. Je hebt daar een strand genaamd ‘Kaloot’. Op dit strand spoelen regelmatig fossiele haaientanden aan. Het lukte ons er twee te vinden. Na flink wat zandtaartjes gegeten te hebben die Jente zonder ophouden bakte pakten we in en reden we door naar Koudekerke. Nu heeft Koudekerke weliswaar geen strand maar wel een fantastische bakker. Bakkerij Koppejan is inmiddels een begrip bij ons. En dan met name de met room gevulde bolussen.

Na onze auto te hebben geladen reden we door naar Ouddorp. Jente deed een goed slaapje en werd wakker toen we op ons vertrouwde plekje stopten. Helaas zag de lucht er dreigend uit. Toen we net in het water lagen met onze snorkel-sets begon het te plenzen. We twijfelden of we zouden inpakken maar gelukkig bleef het bij deze ene bui. Het water was extreem helder. Zonder duikbril kon je je voeten met gemak zien. We zagen prachtige diersoorten. Na even heerlijk gesnorkeld te hebben reden we door naar de Brouwersdam om onder het genot van een frietje zeehonden te kijken.

Helaas moesten we daarna naar huis voor Jente. De kans om ’s avonds laat zeevonk te zien was groot. Dit unieke verschijnsel staat al erg lang op onze wensenlijst. De volgende dag hielden we het niet langer en aangezien oma vrijwillig aanbood om op te passen maakten we van de gelegenheid gebruik en gingen naar Katwijk aan Zee. Het duurde lang maar tegen middernacht zagen we zeevonk. Niet in de golven maar wel in de poeltjes. Fotograferen lukte niet maar een kort filmpje laat heel even het spektakel zien. Wordt vervolgt!