Tag archieven: levendbarende hagedis

Eekhoorns in het Houthok

Hoewel onze zomervakantie naar Tsjechië nog maar net achter ons ligt, wisten we er toch nog een weekendje tussenuit te knijpen. Opa en oma van Krimpen waren in Mormont, en papa’s pappadagen lopen in de vakantie ook gewoon door. Genoeg reden dus om nog even de Ardennen op te zoeken. Vrijdagmiddag kwamen we aan in een zonnig Mormont. Na snel gegeten te hebben, doken we meteen het zwembad in. Jente zwemt al aardig zelfstandig, maar Amélie geniet nog het meest vanaf papa’s rug.

’s Avonds post papa bij een wildweide, in de hoop edelherten te spotten. Maar halverwege de avond klonk er iets onverwachts: geritsel achter hem. Geen edelhert dit keer, maar een nieuwsgierige boommarter die even het terrein kwam inspecteren! Zaterdagochtend maakten we iets bijzonders mee. Terwijl papa en Jente de oprit opliepen, klonk er hoog gepiep in de bomen. Voor we het doorhadden, schoten er twee jonge eekhoorns uit de boom, recht naar ons toe.
Op amper een meter afstand bleven ze nieuwsgierig zitten. Het leek alsof ze bijna in onze handen zouden springen. Maar plots klonk er fel gepiep vanuit de boom: mama eekhoorn was duidelijk niet blij met het gedrag van haar jongen.

In plaats van terug de boom in te gaan, renden de kleintjes naar het houthok. Papa greep snel zijn camera en schuiltent. Niet veel later kwam moeder eekhoorn haar bengels hoogstpersoonlijk ophalen: een prachtig tafereel dat schitterende foto’s opleverde. Aan hun donkere vacht was goed te zien dat het nog jonge eekhoorns waren. ’s Middags maakten we een wandeling bij Hoursinne en genoten van de natuur. ’s Avonds begon het te regenen. Papa waagde nog een poging om wild te zien vanuit de schuiltent, maar zelfs het wild bleef binnen. Op de terugweg zag hij in de verte toch nog een roedel edelherten.

Op zondag wandelden we tussen de preken door bij het jachthuis. De maandag sloten we af met een mooi wildrondje. Jente spotte als eerste een ree. In totaal zagen we vier reeën en vier edelherten.
Bij thuiskomst wachtte nog een verrassing: een vos in de tuin. Helaas zag hij er niet gezond uit. Na nog wat Belgische souvenirs te hebben gehaald bij de Spar en even spelen in de speeltuin van Bomal, reden we weer terug naar huis.

Morgen gaan we weer aan het werk! Echt waar.

Levendbarende hagedis

Dit zandhagedis vrouwtje (Zootoca vivipara) zat iedere dag te zonnen op een boomstam vlakbij ons vakantiehuisje in Wigny, Belgische Ardennen. Als je heel voorzichtig bewoog kon je steeds dichterbij haar komen met de camera. Met mijn Tamron 90 mm lens lukte het uiteindelijk om zo dichtbij te komen dat je zelfs de schubben op haar vingertjes ziet. Omdat de Tamron een vaste brandpunt afstand heeft betekend dit dat ik uiteindelijk ergens tussen de 5 a 10 cm moest geraken om dit plaatje te kunnen schieten.

levendbarende hagedis vrouwtje (Zootoca vivipara)
levendbarende hagedis vrouwtje (Zootoca vivipara)